യുദ്ധം!
ആരൊക്കെ യുദ്ധം ചെയ്താലും,
ഒടുക്കമൊടുങ്ങുന്നത് നിരപരാധികൾ തന്നെ..
ദിവസവും കുരുക്ഷേത്രയുദ്ധം പോലെയെത്രയോ യുദ്ധങ്ങൾ നടക്കുന്നു,
സ്വന്തം മനസ്സിൽ..
ജയിക്കുന്നത് നന്മയായാലും, തിന്മയായാലും,
യുദ്ധം കഴിയുമ്പോൾ,
വേദന ഹൃദയത്തിനു സ്വന്തം...
അജ്ഞത
മുകളിൽ നിന്ന് സൂര്യപ്രകാശവും,
മണ്ണിൽ നിന്ന് ജീവജലവും, പിന്നെ വായുവും..
ചുരുക്കത്തിൽ, ചെടികൾ പഞ്ചഭൂതങ്ങളുമായി സഹകരിച്ച്,
നിർമ്മിക്കുന്ന പഴം പച്ചക്കറികൾ കഴിക്കുന്ന മനുഷ്യൻ,
പഞ്ചഭൂതങ്ങളെ തന്നെയാണ് ദിനവും അകത്താക്കുന്നത്!
നീ എന്തു കഴിക്കുന്നുവോ, അതു നിന്റെ ചിന്തയേ ബാധിക്കുന്നു..
മൃഗത്തെ കഴിക്കുന്നവന്റെയുള്ളിലെ ചിന്തകൾ മൃഗീയമായാൽ അതില്ലത്ഭുതപ്പെടണോ?..
എന്നാൽ, പച്ചിലകൾ കഴിക്കുന്നവന്റെ മനസ്സിൽ മൃഗീയ വാസനയുണ്ടാവില്ലെന്ന് എന്താണുറപ്പ്?..അതും അറിയില്ല..
ഭാഗ്യം, ഇതൊന്നുമറിയാതെ എല്ലാം കഴിക്കുന്നു..
അജ്ഞത ഒരു അനുഗ്രഹമാണോ?..
നഗ്നത
മേഘങ്ങളില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ,
ഭൂമി നഗ്നയായിരുന്നേനെ..
മനസ്സിനെ മറയ്ക്കുന്നത്,
മുഖമല്ല..മനസ്സിൽ ജനിക്കുന്ന തോന്നലുകൾ തന്നെ..
മറച്ചു വെച്ച മനസ്സും, ഭൂമിയും..
ആരും നഗ്നത ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല..
ദൂരം
പൊഴിഞ്ഞു വീണ തോന്നലുകൾ..
അവ വീണതെന്റെ കടലാസിലായിരുന്നു..
അവ അക്ഷരങ്ങളെ കൂട്ടു പിടിച്ച്,
വാക്കുകളായി മാറിയപ്പോൾ,
ഞാനറിയാതെ പകർത്തിയത്,
എന്നെ തന്നെയായിരുന്നു..
ചിന്തകൾക്കും, അക്ഷരങ്ങൾക്കും,
ഒരു കടലാസ് ദൂരം മാത്രം..
Post a Comment